بی تردید آخرین دلاور این سر زمین کهن ، لطفعیخان زند است 

که به فرمان یک خواجه مکار ،به بدترین وضع کشته می شود .

این دوبیت زبان حال اوست :

 یارب ستدی ملک ز دست چو منی

دادی به مخنثی ، نه مردی نه زنی

از گردش روزگار معلومم شد

پیش تو ،چه دف زنی،چه شمشیر زنی